ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

Τι είναι το συμβούλιο τμήματος (Σ.Τ.)

Σύμφωνα με τη νομοθεσία [3]:

«1. Το συμβούλιο του τμήματος αποτελείται από όλους τους διδάσκοντες στο τμήμα και προεδρεύει σ΄ αυτό ο αρχαιότερος των διδασκόντων ή ο Διευθυντής ή ο Υποδιευθυντής, εφόσον διδάσκουν σ' αυτό.

2. Συνεδριάζει έκτακτα κάθε φορά που ανακύπτουν θέματα σχετικά με τη φοίτηση, τη συμπεριφορά, την υγεία και την πρόοδο των μαθητών του τμήματος.

3. Συγκαλείται από τον προεδρεύοντα ή αν το ζητήσουν με έγγραφό τους δυο τουλάχιστον διδάσκοντες.

4. Στις συνεδριάσεις του συμβουλίου μπορεί να μετέχει και ο πρόεδρος της μαθητικής κοινότητας του τμήματος.

5. Το συμβούλιο του τμήματος συνεδριάζει κατά τη διάρκεια λειτουργίας του σχολείου και εκτός ωρών διδασκαλίας των εκπαιδευτικών.

6. Το συμβούλιο του τμήματος δεν έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες, αλλά είναι όργανο εισηγητικό προς το Σύλλογο των Διδασκόντων, που έχει και την τελική ευθύνη της λήψης αποφάσεων.

 

Πέραν των παραπάνω αρμοδιοτήτων, είναι εύλογο ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων μπορεί να αξιοποιήσει πολύπλευρα το Συμβούλιο Τμήματος[4].

Που μπορεί να συμβάλει το Συμβούλιο Τμήματος

 

 Καθορισμός ορίων και κανόνων λειτουργίας της τάξης

Η θέσπιση κοινά αποδεκτών ορίων αποτελεί βασικό στοιχείο επιτυχούς λειτουργίας μιας κοινωνικής ομάδας, πόσο μάλλον όταν ο κύριος πληθυσμός είναι έφηβοι.  Στο σχολείο, τα όρια και οι κανόνες πρέπει να αποτελούν προϊόν συλλογικής επεξεργασίας και αποδοχής[5] από όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας και να τηρούνται από όλους, πρώτα απ’ όλα τους καθηγητές.

Μερικά ενδεικτικά θέματα που είναι ανάγκη να συζητηθούν για κοινή, κατά το δυνατόν, αντιμετώπιση από όλους τους εκπαιδευτικούς είναι:

  1. Ο τρόπος αντιμετώπισης του φαινομένου, οι μαθητές να μη φέρνουν βιβλία, τετράδια, όργανα σχεδιάσεως, φόρμες για τα εργαστήρια κλπ
  2. Η γενικότερη συμπεριφορά και η διαδικασία συζητήσεων μέσα στην τάξη. Πως λαμβάνει κάποιος το λόγο, πως αντιμετωπίζονται οι διαφωνίες κλπ
  3. Οι  εναλλακτικοί  τρόποι αξιολόγησης ώστε να διευκολύνονται οι μαθητές που ενδέχεται να υστερούν σε τυπικές μορφές αξιολόγησης (πχ εργασίες που προβλέπονται από το θεσμικό πλαίσιο)
  4. Οι μαθητές με πολλές απουσίες, η  ελαστικότητα (στο πλαίσιο της νομοθεσίας) σε πιθανές καθυστερήσεις εισόδου στην τάξη κλπ
  5. Ο τρόπος αντιμετώπισης της μη τήρησης των υποχρεώσεων των μαθητών στο πλαίσιο των μαθημάτων (διάβασμα, εκπόνηση εργασιών στο σπίτι ή στην τάξη, συμμετοχή σε ομαδικές εργασίες κλπ)